ประวัติ D-X ครับ

ดิ-เจเรเนชั่น เอ็กซ์ (อังกฤษ-Generation X) เป็นกลุ่มทีมมวยปล้ำอาชีพ ถือก่อตั้งเมื่อปี ค.ศ. 1997 Shawn Michaels ได้ร่วมกับ Triple H และ Chyna ก่อตั้งกลุ่ม D-Generation X ขึ้น โดยตอนนั้น มีสมาชิกในกลุ่มเพียง 3 คนเท่านั้น[You must be registered and logged in to see this image.]
สมาชิก ชอว์น ไมเคิลส์
ทริปเปิล เอช
โรด ด๊อก
บิลลี่ กัน
เอ็กซ์-แพ็ค
ทอรี่
สเตฟันนี่ แม็คแมน
ไมค์ ไทน์สัน
ไชน่า
ฮอร์นสวอเกอร์
ฉายา Degeneration X
D-Generation X
DX
D-X
เปิดตัว August, 1997
The DX Name born on october 13th 1997
ประวัติในสังเวียนมวยปล้ำ

[แก้]ปี 2006
ทริปเปิล เอช ได้กลับมาร่วมมือกับ ชอว์น ไมเคิลส์ และได้กลายมาเป็นกลุ่ม ดิ-เจเรเนชั่น เอ็กซ์ เปิดศึกกับ ตระกูลแมคแมน (วินซ์ แมคแมน และ เชน แมคแมน) ต่อมาในศึกUnforgiven 2006 ดิ-เจเรเนชั่น เอ็กซ์ จะต้องเจอกับ วินซ์ แมคแมน, เชน แมคแมน และ บิ๊ก โชว์ ในการปล้ำ 3 รุม 2 ในกรงเหล็ก และสุดท้าย ดิ-เจเรเนชั่น เอ็กซ์ ก็เอาชนะไปได้สำเร็จ ต่อมา ดิ-เจเรเนชั่น เอ็กซ์ ไปเปิดศึกกับกลุ่ม Rated-RKO (เอดจ์ และ แรนดี ออร์ตัน) ซึ่งผลัดแพ้ผลัดชนะกันหลายรอบ จนจบด้วยการที่ ทริปเปิล เอช เจ็บเข่าต้องพักไป 7 เดือน
[แก้]ปี 2009
ในปี 2009 ทริปเปิล เอช ได้จับคู่กับ ชอว์น ไมเคิลส์ ในนามกลุ่ม ดิ-เจเรเนชั่น เอ็กซ์ อีกครั้ง และได้เปิดศึกกับ เดอะเลกาซี ในศึก Summerslam (2009) สามารถเอาชนะ เดอะเลกาซี ได้สำเร็จสามารถคว้า แชมป์แทคทีมยูนิฟายด์ มาได้สำเร็จ เป็นครั้งแรก โดยเอาชนะ JeriShow (คริส เจอริโก้ และ บิ๊กโชว์) ในแมตช์การปล้ำ TLC Match ในศึก TLC: Tables, Ladders & Chairs (2009)
[แก้]สมาชิก

ในปีต่อมา ได้มีสมาชิกเพิ่มมากยิ่งขึ้น ได้แก่
โรด ด๊อก (Road Dogg)
บิลลี่ กัน (Billy Gunn)
เอ็กซ์-แพ็ค (X-Pac)
ทอรี่ (Tori)
สเตฟันนี่ แม็คแมน (Stephanie McMahon)
ไมค์ ไทน์สัน (Mike Tyson)
จนถึงในปี 2009 เหลือสมาชิกในกลุ่มเพียง 2 คน คือ ชอว์น ไมเคิลส์ และ ทริปเปิล เอช
และในที่สุด ในศึก เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 26 Shawn Michaels ได้ท้าศึก Streak vs Career กับ The Undertaker และพ่ายแพ้ไปทำให้ต้องลาจากวงการมวยปล้ำไป
กลุ่ม DX จึงเหลือเพียงแค่ Triple H ในขณะนี้
[You must be registered and logged in to see this image.]
เกี่ยวกับมวยปล้ำ



ท่าเป็นตัวของ ดี-เจเรเนชั่น เอ็กซ์
New Age Outlaws double team finishing moves
Double flapjack dropped into a hangman
Spike piledriver
Outlaw Driver (Spike brainbuster)
Triple H & Shawn Michaels double team finishing moves
X-Mark (Sweet Chin Music (Michaels) / Pedigree (Triple H) combination)
Triple H performing the Pedigree, with Michaels pushing down on the victim for extra force
Triple H & Shawn Michaels double-team signature moves
Double DDT
Facebreaker knee smash by Triple H into an inverted atomic drop by Michaels
Sharpshooter / Crossface combination
Spinning spinebuster by Triple H followed by a diving elbow drop by Michaels
Triple H throwing Michaels over the top ropes, with Michaels performing a senton
Billy Gunn's finishing moves
Fame–Ass–er/Famouser (Leg drop bulldog)
Chyna's finishing moves
ดีดีที (DDT)
Low blow
เพดดิกรี (Pedigree) (Double underhook facebuster)
Road Dogg's finishing moves
Pumphandle falling powerslam
Running knee drop, with theatrics[1]
Shake, Rattle and Roll (Three left-handed jabs followed by a right-handed punch with theatrics)
Shawn Michaels' finishing moves
มอดิฟายด์ ฟิกเกอร์ โฟร์ เลคล็อก (Modified figure four leglock)[2]
สวิด ชิน มิวสิค (Sweet Chin Music) (Superkick with theatrics)
Triple H's finishing moves
Pedigree (Double underhook facebuster)
X-Pac's finishing moves
X-Factor (Sitout facebuster, sometimes from the top rope)
เพลงเปิดตัว
"Break It Down" performed โดย Chris Warren and composed by Jim Johnston (1997–2000, 2002, 2006–2010)
"The Kings" โดย Run–D.M.C. (2000)
[แก้]ผลงานทั้งหมด

World Wrestling Federation / World Wrestling Entertainment
WWE Tag Team Championship (1 time) – Triple H and Shawn Michaels[3][4]
WWF Championship (3 times)[5] – Shawn Michaels (1) and Triple H (2)[6][7]
WWF European Championship (5 times)[8] – Shawn Michaels (1), Triple H (2) and X-Pac (2)[9][10]
WWF Hardcore Championship (2 times)[11] – Road Dogg (1) and Billy Gunn (1)
WWF Intercontinental Championship (3 times)[12] – Triple H (2)[13] and Road Dogg (1)[14]
WWF/World Tag Team Championship (7 times)[15] – The New Age Outlaws (Road Dogg and Billy Gunn) (4)[16][17][18][19], X-Pac and Kane (2), and Triple H and Shawn Michaels (1)[20]
WWF Women's Championship (1 time)[21] – Stephanie McMahon-Helmsley [22]
Wrestling Observer Newsletter
Worst Feud of the Year (2006) vs. Vince McMahon and Shane McMahon

Break It Down